مشخصات پادشاهان و رهبران اروپا و جهان در قرون وسطی

1-Genghis Khan (1162-1227 پس از میلاد)

بنیانگذار امپراتوری مغول

چنگیز خان همیشه به این عنوان شناخته نمی شد. او در سال 1162 متولد شد، پسر یک رئیس جنگجوی قبیله، و به نام Temujin. در طول یک قرن، خان و جانشینانش بزرگترین امپراتوری پیوسته در تاریخ جهان را ساختند – امپراتوری مغول، زمینی به مساحت 12 میلیون مایل مربع که از دریای ژاپن تا مراتع امتداد داشت. مجارستان در قلب اروپا.

2-King John (1166/67-1216 پس از میلاد)

پادشاه انگلستان که Magna Carta را مهر و موم کرد

شاه جان به طور عمده به خاطر اینکه سند تاریخی Magna Carta را امضا کرد، در تاریخ شناخته می‌شود. سلطنت او با جنگ‌های داخلی، حملات فرانسوی‌ها، و عملکردهای بی رحمانه و خیانت‌های مختلف متاثر شد، بنابراین تعجبی نیست که شاه جان یک پادشاه مورد انتقاد و بحرانی بوده است. مارک موریس، نویسنده‌ای که بیوگرافی او را نوشته است، می‌گوید: «بسیاری معتقدند که مگنا کارتا در زمان بارداری بوده است و بسیاری از اعتراضاتی که در سال 1215 مطرح شد، چندین دهه پیش از آن شکل گرفته بود.» او معتقد است که باید بیشتر شاه جان را مورد سرزنش قرار دهیم.

3-سیمون دو مونتفورت (1208–65 پس از میلاد)

بارون شورشی و اوایل لستر

اشراف‌زاده فرانسوی، Simon de Montfort، در سال 1229 به انگلستان آمد. او به سرعت یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های پادشاه هنری سوم شد و حتی با النور، خواهر پادشاه، ازدواج کرد. اما در طول جنگ دوم بارون‌ها، او رهبری شورشی علیه هنری سوم را بر عهده گرفت. پیروزی او در نبرد لویس در ماه مه 1264، او را به یکی از قدرتمندترین شخصیت‌های پادشاهی تبدیل کرد.

4-Edward I (1239-1307 پس از میلاد)

پادشاه انگلستان

ادوارد اول را یکی از پادشاهان بزرگ قرون وسطی می دانند که نه تنها به دلیل آغاز اتحاد جزایر بریتانیا، بلکه به دلیل ایجاد تحولات گسترده در سیستم حقوقی انگلستان نیز به او اعتبار داده می شود. پسر شاه هنری سوم، در 19 اوت 1274 در کلیسای وست مینستر به عنوان پادشاه انگلستان تاج گذاری کرد.

5-Mansa Musa (1280–c1332/37 پس از میلاد)

امپراتور مالی

امپراتور مالی، موسی اول، که حدوداً از سال 1312 تا 25 سال بر امپراتوری مالی حکومت کرد، خود را ثروتمندترین فردی تا به حال می‌دانسته است. او یک امپراتوری بی‌نظیر و ثروتمند را ارث برد و بخش زیادی از حکومت خود را برای روشنگری مردمش و آموزش آنها اختصاص داد و مرکزی جدید از دانش و تحصیلات در شهر تیمبوکتو بنا نهاد. گاس کیسلی-هیفورد، مدیر V&A East لندن، می‌گوید: «آنچه که در داستان او شگفت‌انگیز است، این است که موسی با یک قدرت مطلق حکومت کرد، اما با تاکید بر یادگیری و نوشتن، بخشی از این قدرت را فدا کرد.»

5-Isabella of France (1295-1358 پس از میلاد)

همسر ملکه ادوارد دوم

ایزابلا فرانسه در 25 ژانویه 1308 هنگامی که او 12 ساله بود و او 23 ساله، ادوارد دوم پادشاه انگلستان در بولونی، شمال فرانسه، ازدواج کرد. او در ادامه حمله به انگلستان را رهبری کرد که در نهایت منجر به برکناری پادشاه و شوهرش در ژانویه شد. 1327 – اولین کناره گیری یک پادشاه در انگلستان.

6-John of Gaunt (1340-99 پس از میلاد)

سومین پسر بازمانده ادوارد سوم

جان گانت، سومین پسر بازمانده پادشاه ادوارد سوم انگلستان، به دلیل فرماندهی در جنگ صد ساله مشهور است. پس از مرگ پدرش و برادرش ادوارد شاهزاده سیاه، جان در زمان سلطنت اقلیت برادرزاده اش، ریچارد دوم، نایب السلطنه مؤثر انگلستان شد. در اکتبر 1399، پس از سرنگونی ریچارد دوم، پسر ارشد جان، هنری چهارم، اولین پادشاه لانکاستری انگلستان، تاجگذاری کرد.

7-Katherine Swynford (1350-1403 پس از میلاد)

سومین همسر John of Gaunt

در سال 1396، جان گانت، دوک لنکستر، تصمیم تا حدی شگفت‌انگیز را گرفت تا با کاترین سوینفورد، فرماندار فرزندانش ازدواج کند. کاترین – یک بیوه – قبلاً همسر یکی از نگهبانان گانت به نام هیو سوینفورد بود که با او دو یا احتمالاً سه فرزند داشت. او چهار فرزند از جان گانت به دنیا آورد که متعاقباً تحت نام «بوفور» مشروعیت یافتند و سپس مشهورترین سلسله تاریخ بریتانیا را تأسیس کردند: تودورها.

8-Owain Glyndwr (1350–c1416 پس از میلاد)

حاکم و شورشی Welsh

اوین گلیندور یک رهبر ولز بود که در قرن چهاردهم شورش طولانی مدتی را علیه حکومت انگلیسی در ولز برانگیخت. در 16 سپتامبر 1400، گلیندور به عنوان شاهزاده ولز معرفی شد – آخرین فرد بومی ولزی که این کار را انجام داد. سرنوشت او نامشخص است، اگرچه یکی از وقایع نگاران ثبت کرده است که او در سال 1415 درگذشت. او یک قهرمان ملی ولز در نظر گرفته می شود.

9-Henry V (1387–1422 پس از میلاد)

پادشاه انگلستان و ویکتور در آگینکور

هنری چهارم، که در مراسم تاج‌گذاری پدرش در سال 1399 به تصویر شاهزاده ولز را کشید، در نبرد شروزبری که در آن تنها 16 سال داشت، توجه زیادی به خود جلب کرد. هنری پنجم، که در سال 1599 زاده شده است، شاهزاده جوان را از یک نوجوان سرکش به یک فرمانروای قهرمان نقاشی کرده و نشان می‌دهد که او انگلستان و ولز را به پیروزی در نبرد آگینکور واکنش می‌دهد، یک مواجهه مهم در دورانی که با نام صدسالگی شناخته می‌شود. هنری در سال 1420 به عنوان وارث تخت و تاج فرانسه شد، اما فقط دو سال بعد، احتمالاً به دلیل اسهال خونی درگذشت و پسر نه‌ماهه‌اش را به نام هنری ششم به ارث رساند.